Tek Kürekli Kayık

Sonsuzluğunu saçlarıma kadar hissettiğim 

sahilden başladım

Dalgaların yıprattığı sandal ile

kürek çekmeye

Gönül haritamı aldım yanıma

bir de ruhumu pusula olsun diye

Kimi zaman kürekleri bile kullanmadım

Akıntının sallantısına bıraktım kendimi

Nereye gittiğimi bilmeden 

Güvendim kuzey rüzgarına

Yolun başında kabulümdü süreklediği

her liman 

Tayfası olmayan 

Tek küreği suya düşmüş

Tek kişilik tayfası olan bir sandal

Okyanusun ortasında 

Dünü arkamda bırakıp 

Yarına geleceğe yelken açan

Gönlü ve ruhuyla

Aslında birazda kaçar gibi insanlardan

Belkide kendi hayatımdan

Arkama bile bakmadan

yarına doğru  yavaş yavaş

Pişmanlıklarımı ise kapattım

Kilitli bir sandığa

Anahtarı mı ? Düne fırlattım

Ben ise dalgalar ile son hız yarına

Kader Çapaş