Hayat yaşanırken alınmaz ibret

Hayat yaşanırken alınmaz ibret

Ölüm aniden gelince neden edilir hayret

Neden şuursuzca bakılır kim der seyret

Ölüme hazırlanmak için az et gayret

Bak önünde bekliyor bizi ahiret

Biraz sonra ölümle sonsuz hesap günü gelecektir

İşte o an et sen şaşır et hayret

Dünya değil orası orada geçmez ücret

Bilmezsek dünyada af etmeyi ahrette bulamayız mağfiret

Hiç demedik Yüce Allah’ım sana sığındım

Yardım et bana ölüme yaklaşıyorum adım adım

İlk ve son adımımda beni yalnız bırakırsan ben yandım

Sensiz Gül kokan Resulsüz olmaz ağız tadım

Sen yardım etmezsen ben yolda çaresiz kaldım

Nefis şeytana sen olmazsan ben kandım yandım

Hak yolunda gitmedim haram yolda gittim çok çaldım

Nefis şeytan ile gaflet çamuruna daldım

Sen yardım et af et sensiz yandım battım

Merhametinle Rahmetinle bu canımı al dedik mi?

Binlerce kez hayır demedik

Mal ver mal ver mal ver dedik gaflet içinde kaldık

Almazsak gönül’e merhameti ahirette bulamayız Rahmet

Rabbim sana yönüm döndüm

Sensiz murat alıp gülmedim

Yönümü dahi kördüm görmedim

Nefis şeytan önünde eğildim büklüm büklüm

Günde binlerce kez öldüm dirildim öldüm

Gülerim derken süründüm

Binlerce üzüm yetiştirdim

Nefis şeytan bir avuç dağıt demedi hep yedim

Fakir olanları hiç görmedim

Kendimi binlerce nimet içinde fakir gördüm

Sensiz karar verdim Rabbim

Verdiğim fikirsiz kararımda çürüdüm

Yapmazsak dünyada Salih amel bulamayız ahirette selamet

Gönlümde hazine varken

Dağlar yüksekliğinde dikenler yetiştirdim

Efendi olmayan zalimlere efendi dedim

Efendi dedim yedim

Yedim dedim efendim şiştim

Şiştim çok biliyorum dedim

Rabbim sensiz hiçbir şey bilemedim

Güleyim dedim gülerken insanlara kendimi görmedim

Kendimi en sonunda gördüm

Gördüm ki ben sürünmüşüm bildim

Bildim işte ben o an yaşadım derken öldüm

Rabbim senin yardımınla öldüm derken dirildim

Almazsak imanı ahirette bulamayız merhamet

Mehmet Aluç-Kul Mehmet