FIRTINAYA RAĞMEN

       Fırtınalı bir günde yelken açan cesur kaptanlar gibiyiz her birimiz.Ne nereye varacağımızı ne de ne yapacağımızı biliyoruz.Korkuyoruz.Korktuğumuzu bile unutuyoruz. Rüzgarda savrulan yaprak misali alıştık sürüklenmeye.

       Gemilerin varacağı bir yer olmalı düşüncesinde her kaptan. Hep bir yerlere varmaya çalışıyoruz. Vardığımızda ne elde edeceğimizin hesabını yaparken bir çok şey de gidiyor elimizden .

         Hep bir yerlere geç kalıyoruz , keşkelerle ömrü doldururken . Acımasız olduğumuz kadar umursamazız da . Karıştı birbirine duygularımız .

          Ben yanımdakini tanımıyorum . Yanımdaki beni hiç tanımadı zaten .

          Fırtınalı bir günde yol alıyoruz . Az ilerde bir girdap var. Bir son var yaklaşan  ölüm sessizliğinde . Kamarada eğlenen yolcular var. Şu an düşünmek için müsait değil . Yelken direği devrilmek üzere . Yoo hayır , şuan düşünmek için müsait değil . Kırık yelken direğiyle yol alıyor gemi . Belki girdabı atlatır . Belki kaptan yönünü değiştirir geminin . Bunun için geç kalır mı bilmiyorum . Fırtınalı günler de geçecek inanıyorum .

        Ve bir gemi asice yol almakta .