Ergenekon

Ergenekon , eskilerden de eski bir sarp geçittir. Bu sarp geçit, bir millete huzurun, mutluluğun, emniyetin kapısını göstermiştir.  Nice devletler yıkıp devletler kuran kahraman bir milletin geçit vermez bir sığınağıdır o. Ki o millet, tıpkı anne karnındaki bir çocuk misali sahiplenmiştir onu. Nice sevinçler, nice kederler hep burada vücuda gelmiştir. Öyle bir zaman olmuştur ki o yüce millet, tıpkı anne karnındaki bir bebek gibi vaktini doldurmuş, artık bu engin ve bir o kadar da huzur dolu bu yuvadan yeni dünyaya çıkmaya mecbur olmuştur. Allah’ın verdiği kudretle demirden dağı büyük bir ateşle eritmişler ve yeni doğan bir bebek misali asıl dünyaya gözlerini açmışlardır. Bu, yeniden dirilişin en büyük müjdecisidir.

İşte bu dillerden dillere , asırlardan asırlara, kıtalardan kıtalara dolaşan ve anlatılan bu destan gibi her insanoğlunun da bir “ERGENEKON”u vardır. Her insan düşmanlarından kaçmak , kurtulmak için bir yol bir yer arar.   Bu kurtuluş yolu, bu kurtuluş sığınağı her insanın kalbinin derinliklerinde gizlidir. Onun nerede olduğunu insana yine kalbi gösterecektir. İnsanoğlunun en büyük düşmanları; kıskançlıktır, kibirdir, merhametsizliktir, adaletsizliktir, cimriliktir, nefrettir… Her daim bu amansız ve bir o kadar da acımasız düşmanlarla savaş halindedir insan. Bu düşmanlardan kaçmak için kalbinin derinliklerindeki sığınağa ulaşmaya çalışır ve bulduğunda bir müddet huzura erer. İşte bu sığınağın adı “VİCDAN” dır. Fakat savaş bitmez, yeniden başlar.  Lakin, insan vicdanının sesine kulak verdiği vakit savaşı mutlaka kazanır, bu sığınakta huzuru bulur. Artık düşmanları onun en nadide dostlarına dönüşür. Kıskançlık yerini hoşgörüye, kibir yerini tevazuya, merhametsizlik yerini merhamete, adaletsizlik yerini adalete, cimrilik  yerini cömertliğe, nefret ise yerini sevgiye bırakır. Bu dostlar çoğaldıkça çoğalır ve artık bu vicdan sığınağına sığamaz olur. Artık demir dağın eritilme vakti gelmiştir ve insan artık sığındığı bu dünyadan çıkıp asıl ait olduğu dünyaya adımını atar ve kendini bulur.

Unutmayın! Kendinizi kaybettiğinizde onu bulacak yegane kişi yine kendinizsiniz. Onu bulmak için her daim size yol gösterecek bir Ergenekon ve içerisinde düşmanlarınızla savaşıp muzaffer olacağınız bir vicdan sığınağınız olacaktır. Yeter ki bunu gönülden isteyin…