Deniz Feneri

      Edebiyatı sevmek ile ilgili cümleler kuranlar var aramızda.Şu yazarı övüp bir kere okumayanlar,bu yazarı yerip varlığından haberdar olmayanlar var mesela.

   İtiraf etmeliyim ki ben de her yazarı bilen ve okuyan , insanlardan değilim.Ama biliyorum ki edebiyatı içten seviyorum.Çünkü kalem ve kağıt varsa sınırlar yoktur.Kelimeleri sevmek;özgürlüktür.Ne kadar seversen ve ne kadar bilirsen kullanmayı kelimeleri , o kadar istediğin kişi olabilirsin.


  Edebiyat başkalarının duygularını yaşayabilmektir.Büyümek için beklemeye , ağlamak için yaşamaya ihtiyacınız yoktur.Bana edebiyat yapma cümlesindeki edebiyat kelimesinden kastedilen , ağır yaralı ve kan kaybeden şey gibi değildir. Daha çok gerçek gibi . Yaşadıkça olgunlaşırsın cümlesine inat varolan haşır neşir oldukça olgunlaştıran ve annenin çocuğuna gösterdiği sevgi kadar kucaklayıcı.

   Yeterince sen fazlasıyla yabancı mesela.Yabancıları senleştirdiği gibi iyiyle kötüyü de ayırt ediyor.
 
   Edebiyat sevmek gibi mesela. Hem çok derin, hem çok anlaşılmaz , vazgeçilmez ve sonu yok  kelimeleri yan yana getirerek oluşturabileceğin cümlelerin. Edebiyat gökyüzü ile deniz birleştiği noktada duran deniz feneri gibi . Sen o deniz fenerine ulaşmaya çalısırsın ama asla varamazsın.