Çözemedim

Bir soluk gibi yaklaştın yanıma sokuldun

Gidişin ile soluksuz kaldım biten soluğum muydu gidişin miydi?

Doğan güneş gibi battın bir daha doğmadın yok oldun

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Olamadın bir gün dost sandıklarım gibi gönülden dost

Gecenin karanlığı gibi üzerime serdin vefasızlıktan kara post

Yalan sözüne bir ben inandım kandım seni seven sandım

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Nazınla kahrını yıllarca çektim hep yüzüne güldüm

Riyakar yüzünü göremedim kapında öten bülbüldüm

Kıymet bilemedin candan sevemedin işte ben o ana öldüm

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Dön desem dönmelere yazık olacak ihanetin gölgesine yaşanılmaz

Dönüp gelsen artık bu gönlüm eskisi gibi bağlanamaz

Adımı aptal aşık koydular şimdi gelişin yanıma yakışmaz

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Sokağa çıktığımda serseri gibi dolaşıyorum

Yüzüme bakanlar ihanetini okuyor yüzümü saklayamıyorum

Viran olmuş viraneler seni hatırlatıyor orada da duramıyorum

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Yok olan bendim gidişin değildi dönecek kalmadı yönüm

Nefessiz kaldım yaşayamıyorum sana kalmadı hiçbir sözüm

Yollarına bakarken gözüm bunu çözmeye kalmadı hiçbir çözüm

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Beddua et desen edemem gülüşlerim yok oldu

Dönüşü olmayan yolun ortasında bu gönlüm soldu

Melek gibi değil sahte bakışlarınla altında nefret gönlüne doldu

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Hıçkırıklarla ağladım boşunaymış zehir etmişim ömrümü

Gönlümde hep soldurdun yetiştirdiğim senin için gülümü

Artık senden başka yöne döndürdüm artık yönümü

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Artık gelsen de bulamazsın bu canı

Emir bildim söylediğin her sözü ricanı

En sonunda alacaklı gibi silkeledin bıraktın yakamı

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Aradım aşkı sende bulamadım buldum belayı

Musalla taşına koydun okutturdun salayı

Mezarım başına gelir pişmanlıkla gönlüne atarsın fırçayı

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Kul Mehmet’im üzülme kendi belasını arayan belasını bulsun

Mum gibi eridim hasretin ateşiyle ayrılık seliyle sönüşüm olsun

Ben aradım aşkı buldum dedim yandım söyle sen ne biçim kulsun

Yok, olan ben miydim gidişin miydi çözemedim

Çözemediğim halinle bu son gülüşün olsun

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-