Ben Böyle Bir Adamım

Bir tutam acı serptiler gözlerime

Bakışlarını gördüm çehrende

Kaşların çatık

Gözlerin okun yayını germiş

Sövüyordu yüzüme

Sustum

Dilimi yüreğimi  aldım askıya

Döndüm arkamı
Çektim gittim 

               Kaldırımlar boyunca yol uzuyordu

                           Durmadım bir an

                        Yürüdüm amansızca 

                         Asfaltı çektim içime

                         Bir hoş oldu başım

                            Birde baktım

                         Başladığım yerdeyim

                         Dünya yuvarlaktı

                           İşte bahanem

                            Oysa ben

                    Sensizliğe katlanamayan

                  Yokluğuna dayanamayanım

                        Sen benim nefesim

                       Nasıl nefessiz yaşarım?

                                  Ben;

                       Sensiz yapamayanım

                     Biraz ne dediğini bilmeyen

                     Azda köşeli jeton kullanan

                              Geç akıllıyım

                                   Ben;

                           Böyle bir adamım

                                                                                                                                    M.ÇİNKAYA