Ateşten Kanatlı Pervaneler

Can ile cananın kavuştuğu yerde

Gözlerden kalkar hep  o sırlı perde

Şu garip gönül bir ah eder de

Vuslatın sırrına erer dururum

Vicdan denilen bir gizli kapı var

Buradan ne yar geçer ne de ağyar

Bu kapıdan geçmek herkes için değil kâr

Ben de vicdan tokmağına vurur dururum

Karanlık çökse de kalp ocağına

Hasret de kalsak yar kucağına

Bu fani dünyanın dört bucağına

Hercai kelebek gibi konar dururum

Vatanından ayrı bir bülbül gibi

Bağından koparılmış bir gonca gül gibi

Makam-ı İlahi olan şu gönül gibi

Gizli gizli bir köşede ağlar dururum

Ateşten kanatlı pervanelerden

Sevgiliden dem vuran meyhanelerden

Bilmem ki kimbilir daha nelerden

Velhasıl nasihat alır dururum…

                                                          Bülent Düdükcü