Bir Serzeniş Hikayesi

Nereden başlamalıyım bilmiyorum ama bildiğim bir şey var oda şuan bu yazıları yazarken gözlerimin doluyor olması.Karşımda bilgisayar açık çalan her müzikte kalbim paramparça kırıldı,yoruldu,tükendi.Çok sevmekten mi yoksa sevilmediğini bildiği halde,sevdiği kişinin yanında olmaktan mı ? Ağlamayacağım diye söz verdim kendime,başarır mıyım onuda bilmiyorum.İçimde kalan birçok şeyi yazıya dökmek istiyorum,yazacaklarımı ben bile merak etmiyor değilim.07.04.2015 bu tarihi aklıma gönlüme yazdım,unutulmaz bir bakışmadan sonra yaşananlar,hayatımın en heyecanlı ve unutulmaz anlarıydı.O gün senin için attı bu kalp,yıllar sonra senin için çarptı.Senin ismini her atmasında göğsüme vura vura yazdırdı tüm bedenime engel olamadım.Üzülürsün dedim kendi kendime üzülmekte mutlu olmakta senden gelsin dedim sevdim be delicesine.İnsan üzüleceğini bile bile sever mi ? Evet seviyor işte.Beni üzeceğini beni yakıp yıkacağını bile bile dinletemedim kalbime söz geçmedi ruhuma laf dinletemedim,geçmedi etime hançer,durmadı gözyaşım,dinmedi kalemimden akan mürekkep,seni öyle bir yazdım ki en içime yazılar ağladı,diller lal,gözler amâ oldu durduramıyordum kendimi elimdeydi belki ama elim kolum bağlıydı çok sevdim seni.Bana öyle bir karşılık verdin ki , günlerim,aylarım,yıllarım senin etrafında dönmekle geçti.Sen Dünya ben Ay'ın gibiydim.

Bütün dünyam sen olmuştun.Bana verdiğin umutlar,vaatler nerede şimdi,sen neredesin,gözlerin,ellerin,sıcaklığın nerede,hissedemiyorum 'Canım' kelimesindeki 'CAN' ı hissedemiyorum 'ÖMRÜM' kelimesindeki 'YAŞAM'ı,nasıl kıydın bize nasıl diri diri mezara gömdün ellerinle beni,ben seni çılgınca yaşamak isterken,sen neden benim çizdiğim dünyadaki rolünü oynamadın ? Sen bize inanmadığın için her 'ara verelim' kelimen yaktı dağladı tüm bedenimi,ilk defa buraya yazıyorum bu serzenişlerimi,belki girer okursun diye,yine bir umut işte biliyorum yine umurunda olmayacak ama umudumdun sen benim,ağacımın kökleriydin.Sırf sen bize inan diye tüm tabularımı yıktım,sana en saf en temiz duygularımla geldim.O kadar içten yazıyorum ki sana 'vaybe' diyorum kendime.Bir gün karşına çıktığımda pişman bakışlar sergilemeni istiyorum.Bende o cesareti bulur isem kendimde seni bir kez daha sevdiğimi tüm kalbimle yüzüne söylemek istiyorum...


Devam EDECEK...                                                                                              'JonTurks'