Finaller ve Sen

...
Alıyorum notları önüme 
malum finaller... 
Çalışmak lazım diyorum,başlıyorum. 
Tüm şartlar uygun olsa da görünürde çalışmak için, zahiride beynim izin vermiyor.On dakika geçiyor bilmem kaçıncı sayfanın kaçıncı cümlesinde dersle bağlantım kopuyor diyorum yılma! sabret! bitir çek bir besmele! devam et .

Sonra bir bakıyorum belki üç satır beş satır ilerleme.Olmuyor yani..
Beyin dolu bunca zaman sabrettiğim onca şey geliyor aklıma.
En sonunda yenik düşüyorum,bırakıyorum kalemi , kağıdı çekiliyorum köşeme açıyorum bir Neşet Ertaş dinliyorum. Dinledikçe düşüncelerim dallanıyor budaklanıyor,durduramıyorum. Dur !yeter ! Demek işe yaramıyor saatler geçiyor hava kararıyor ben aynı yerde..Olmazlarla aklım savaş içinde.. Umuda inancım enkaz altında bir yerlerde..
Arıyorum ama enkaz çok ağır bulamıyorum muhtemeldir ki o da öldü diyorum. Sonra bir ara sınavlar geliyor aklıma saate bakıyorum sonra bir de  çalışılan kısımlara nafile.. Aman diyorum yeter ne olacaksa olsun! Yatıyorum!
...
Düşünmeye yorgun düştüğüm vakitlerde ben,hayalinle uyuyorum...

                                        

Nhkg