Bir baktın ki yoksun

Bir sabah uyandın. Anladın ki aslında sen yoksun, hiç olmamışsın.
O kadar yaşanmışlık hiç olmamış.

 Annen baban olarak bildiklerin bile senin varlığından bihaber.
Kardeşin bihaber. Eşin, yarin, dostun bihaber.

Edindiklerin kaybettiklerin olmuş. Ya da hiç olmayanların...

 Aslında onların hiçbiri senin değildi zaten. Sadece geçici olarak onlarlaydın. Geçiciydi her şey.
Bu kahrolası yanılgı dünyasında hepimizin geçici olduğu gibi, geçiciydi her şey.

O yüzden okur, her şeye bağlanma öyle körü körüne.
Bir gün yitirdiğinde, büyük bir boşluğa düştüğünde acısını yaşayacaksın.
Ama ya o acıyla yüzleşmeyi öğreneceksin ya da o acıyı hiç yaşamamak için elinden geleni yapacaksın.

Acılar insanı olgunlaştırır denir, göreceli bir kavramdır.
Göreceli olmayan bir kavram varsa o da;
Acıların hiçbir şeyi eskisi gibi yapamayacağıdır.

Laborant